Στο τραπέζι των Χριστουγέννων

Το 'Ταξίδι' της Γαλοπούλας

Νέα - Aρθρα

Πόσοι από εμάς, του νεότερους ειδικά, δεν έχουμε αναρωτηθεί πότε η γαλοπούλα "πέταξε" στα τραπέζια μας και έγινε το αγαπημένο χριστουγεννιάτικο πιάτο μας.

Αν θυμηθούμε ότι οι παππούδες και οι γονείς μας, μας διηγούνται ιστορίες των Χριστουγέννων, όπου στο τραπέζι τους πρωταγωνιστούσε το αρνί ή το χοιρινό, εύλογη η απορία μας για την έλευση της γαλοπούλας στο εορταστικό μας μενού.

Η ιστορία, ή καλύτερα οι μύθοι, αναφέρουν ότι τη γαλοπούλα συνάντησαν για πρώτη φορά, ανάμεσα σε τεράστιες φυτείες καλαμποκιού, οι Ισπανοί κατακτητές που έφτασαν στο Μεξικό τον 17ο αιώνα.

Πιστεύοντας μάλιστα ότι είχαν ανακαλύψει τις Ινδίες, ονόμασαν αυτό το εντυπωσιακά μεγάλο πουλερικό, "ινδική όρνιθα", ονομασία που αποτελεί μέχρι σήμερα τον επιστημονικό της όρο.

Όταν αποφάσισαν, εκεί γύρω στα 1824 να μεταφέρουν τη γαλοπούλα από το Νέο Κόσμο στη Γηραιά Ήπειρο, δεν μπορούσαν να φανταστούν την εξέλιξη και την πορεία του παράξενου αυτού πουλιού, που σύντομα θα κατακτούσε τα χριστουγεννιάτικα τραπέζια της Ευρώπης. Μέχρι τότε, η κότα, η χήνα, η πάπια ακόμα και ο κύκνος αποτελούσαν αγαπημένες γαστριμαργικές επιλογές των Ισπανών, των Άγγλων και των Γάλλων για την ημέρα των Χριστουγέννων. Ωστόσο, το μέγεθος της γαλοπούλας την έκανε αμέσως ελκυστική και ιδανική για οικογενειακά γεύματα και κάπως έτσι τα υπόλοιπα πουλερικά ή πτηνά αντικαταστάθηκαν στο γιορτινό τραπέζι από τη νεοφερμένη "κυρία" των Χριστουγέννων.

Έκτοτε, οι φημισμένοι Τούρκοι έμποροι, ανέλαβαν τη διακίνησή της στην υπόλοιπη Ευρώπη, πέραν της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας και έτσι της χάρισαν το σημερινό της - διεθνές - όνομα, που δεν είναι άλλο από το "turkey".

Με αυτόν τον τρόπο, αν και λίγο καθυστερημένα, η γαλοπούλα έφτασε και στην Ελλάδα, όπου γρήγορα και λόγω του μειωμένου κόστους εκτροφής της, αντικατέστησε στα λιβάδια τους μέχρι τότε αγαπητούς χοίρους. Αν και το έθιμο προέβλεπε τη βρώση πουλερικού τη μέρα των Χριστουγέννων, συνήθως στη μορφή της κοτόσουπας, το κυρίως πιάτο στο τραπέζι γέμιζε με το "καλό κρέας" που ήταν είτε αρνί, είτε χοιρινό.

Άλλωστε τα "χοιροσφάγια" αποτελούν ακόμα και σήμερα, σε περιοχές της Θεσσαλίας, έθιμο που αγγίζει τα όρια της ιεροτελεστίας. Και σε άλλες περιοχές της χώρας μας όμως, το χοιρινό, ψητό ή στην κατσαρόλα, ολόκληρο ή σε μερίδες, είναι το αγαπημένο εορταστικό έδεσμα εκείνων που επιμένουν να τρώνε παραδοσιακά τα Χριστούγεννα, στρώνοντας τραπέζι με ζυμωτό Χριστόψωμο, ζεστή κοτόσουπα, χοιρινό πρασοσέλινο, αρνάκι φρικασέ, μελομακάρονα και δίπλες!

Η "αστική" γαλοπούλα βέβαια, που μονοπωλεί πλέον τις χριστουγεννιάτικες συνταγές μας, έχει τη δική της κυρίαρχη θέση στο γιορτινό τραπέζι. Πάντα γεμιστή, η προετοιμασία της αφήνεται στη φροντίδα και τη φαντασία εκείνου που θα τη μαγειρέψει και που επιλέγει αν θα τη "φουσκώσει" με κιμά και κουκουνάρι, κάστανα και ξηρούς καρπούς, ρύζι και δαμάσκηνα!

Επειδή όμως, "περί ορέξεως", ουδείς λόγος μας πέφτει, ό,τι κι αν επιλέξετε για το φετινό σας τραπέζι, η ευχή παραμένει πάντα μία:

Καλή Όρεξη και Καλά Χριστούγεννα!

Β.Γ.