¶ρθρα
Street Food
Το Οδοιπορικό και η επανάσταση ενός φαγητού... του δρόμου
Νέα - Aρθρα
Από την Ελευθερία Βασιλειάδη.
Πολύς ο λόγος για το street food, ειδικά τα τελευταία χρόνια που το γευστικό
τοπίο βομβαρδίζεται από αλλεπάλληλες αλλαγές. Καρότσια, πάγκοι, καντίνες και
όχι μόνο, "εκτοπίζουν" το ελιτίστικο και lifestyle τρώγειν που
δίνει τόπο σε ένα πιο προσιτό, λιγότερο gourmet εδεσματολόγιο.
Αν δοκιμάσουμε να προσδιορίσουμε επακριβώς την τάση του street food, ήτοι φαγητό του δρόμου, με
ένα γενικό ορισμό, το πιθανότερο είναι να οδηγηθούμε σε αδιέξοδο. Λέγοντας απλά ότι πρόκειται
για ένα είδος έτοιμου φαγητού, σαφώς πιο οικονομικού από των εστιατορίων, που
προσφέρεται σε δημόσιο χώρο από πωλητές πάνω σε πάγκους ή μέσα που επιτρέπουν την εύκολη διανομή του,
μάλλον θα το αδικούσαμε, γιατί είναι πολλά περισσότερα.
Επί της ουσίας, το street food είναι πλέον όχι μόνο μια από τις πολλές τάσεις στη γαστρονομία που
ξεφυτρώνουν όπως οι μανίτες στην ύπαιθρο, αλλά μια τεράστια βιομηχανία που αναπτύσσεται ραγδαία παγκοσμίως
μιας και κάθε χώρα παρουσιάζει τη δική της εκδοχή με τη φατρία των street food aficionados ολοένα να μεγαλώνει.
Προφητείες», ιστορία και εξέλιξη
Ο πρεσβευτής της περουβιανής γαστρονομίας και παγκοσμίου φήμης Gaston Acourio, το 2013 μιλώντας στην
περουβιανή El Comercio, είχε κάνει τη δική του πρόβλεψη αναφορικά με την εξέλιξη του street food για το 2014,
λέγοντας ότι τα "food trucks" θα είναι ένα μέσο αναρρίχησης των νεαρών σεφ στη βιομηχανία της γεύσης
συστήνοντας τοπικές σπεσιαλιτέ, ενώ παράλληλα ταύτιζε αυτόν τον τύπο γεύματος με την εθνική ταυτότητα όπως
άλλωστε συνηθίζει να κάνει γενικότερα με το κομμάτι του φαγητού. Το φαγητό κάθε χώρας εξάλλου θεωρείται
και αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της.
Η γευστική διαδρομή του φαγητού στο δρόμο δεν σταματά εδώ αφού σε κάθε γωνιά του πλανήτη οι
«περιπλανόμενοι μάγειρες» πουλούν την «πραμάτεια» τους μοιράζοντας μια απλοϊκή ή σε κάποιες περιπτώσεις πιο
gourmet-έθνικ κουλτούρα. Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα ο Αμερικανοκορεάτης σεφ Roy Choi, που
είναι και ένας από τους ιδρυτές του κινήματος (!) Food Truck.
Η σπεσιαλιτέ στην γκουρμεδιάρα καντίνα του, την «Kogi», είναι τα κορεάτικα τάκος. Ενδιαφέρουσα ανάλογη
περίπτωση επίσης- σε ελληνικό έδαφος- είναι και το «Food Truck» με τον «Chef De Cantine» Γιώργο Γληνό
να μας συστήνει τον ποντιακό γκεζλεμέ σε μερικές πεντανόστιμες εκδοχές.
Η λίστα σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ατελείωτη με μια γκάμα από απλά εδέσματα (και τα παρελκόμενα που τα συνοδεύουν)
να εξελίσσεται σε έναν από τους πιο διαπολιτισμικούς τρόπους κατανάλωσης φαγητού...
Εκδηλώσεις σε εκθέσεις με θεματικές ενότητες αφιερωμένες αποκλειστικά στο street food έγιναν
πολυαναμενόμενο γαστρονομικό status με αναγνωρισμένους σεφ να παρουσιάζουν τη νέα αυτή τάση
με διαφορετική φιλοσοφία και τεχνικές.
Στην Έκθεση «Sirha» στη Λυών της Γαλλίας, μόλις πριν λίγες μέρες, ο Executive Chef Philipe Gollino
και ο Yann Capsie της διεθνούς κύρους σχολής μαγειρικής Alain Ducasse Education, έκαναν μια παρουσίαση
με αντικείμενο το street food προσαρμοσμένο στη φιλοσοφία του Γάλλου σεφ.
Η ίδια παρουσίαση επαναλήφθηκε στην Αθήνα με διοργανωτή τη Gastronomy Essentials, στα πλαίσια εκπαιδευτικού
πρόγραμματος διάρκειας τριών ημερών (10-12 Φεβρουαρίου) από τον
Chef Xavier Bouriot - καθηγητή και σύμβουλο της ίδιας σχολής.
Γαστρονομία του δρόμου feat. (ή μήπως vs;) πολιτισμός και οικονομία
Οι διαφορές της κουλτούρας, της κοινωνικής διαστρωμάτωσης και της ιστορίας ήταν και είναι
καθοριστικές για τη διαμόρφωση του μοτίβου στην πώληση, ιδεολογική αντιμετώπιση και εξέλιξη του street
food σε κάθε χώρα. Αναφέρουμε το παράδειγμα του Μπαγκλαντές όπου δύσκολα θα βρούμε γυναίκες
να πουλούν street food σε αντίθεση με την Ταϊλάνδη και τη Νιγηρία.
Στις Φιλιππίνες η τάση έχει βρει εξαιρετικά πρόσφορο έδαφος αφού το γεύμα στο δρόμο δεν είναι
μια ιδιόμορφη αλλά απλή, καθημερινή συνήθεια. Στην Ιαπωνία ωστόσο θεωρείται αγενές το να τρως εν κινήσει και
είναι αποδεκτό μόνο για παιδιά.
¶ξιος ειδικής αναφοράς είναι και ο τρόπος αντιμετώπισης του street food στις Η.Π.Α
. λόγου χάριν όπου οι «πωλητές» θεωρούνται σημαντικό κομμάτι οικονομικής ανέλιξης της χώρας. Στο Μεξικό πάραυτα
η αύξηση πωλητών street food αντιμετωπιζόταν για κάποιο χρονικό διάστημα με προκατάληψη γιατί θεωρήθηκε σημάδι επιδείνωσης
της οικονομίας αφού συνδέθηκε άμεσα με την ανεργία.
Οι "βασιλιάδες" του δρόμου
Τα 2,5 δις των ημερήσιων καταναλωτών street food παγκοσμίως έχουν και κάποιες σταθερές στη βεντάλια
των επιλογών με κορυφαίες αξίες τα tacos, τα burittos, την πίτσα, τα bagels, τα falafel και
samsas της Μέσης Ανατολής, τα κεμπάπ και λαχματζούν, τα συνυφασμένα με την Αμερική burgers
και hot dogs, το δικό μας γύρο, τα ινδικά roti, τα βιετναμέζικα Banh mi, τα κορεάτικα dakkochi,
τα γερμανικά pretzels, τα chaat της Νότιας Ασίας κ.ά.
Ρίχνοντας μια καλύτερη ματιά στα στατιστικά θα δούμε ποσοστά συνολικής κατανάλωσης street food διόλου
αμελητέα ενώ οι μηχανές αναζήτησης στο διαδίκτυο και η χρήση σχετικών εφαρμογών σε κινητά τηλέφωνα
«προδίδουν» τις διαθέσεις του -σε αρκετές περιπτώσεις- διατροφικά απενοχοποιημένου κοινού για το προσεχές μέλλον.
Απλότητα: Το ήμισυ του παντός
Τα «παιδιά του δρόμου» προσφέρουν στο «πιάτο» των καταναλωτών μια εντελώς διαφορετική οπτική του φαγητού,
δίνοντάς τους-ο καθένας με τον τρόπο του- το βασικό ερέθισμα για να αναθεωρήσουν πολλά πράγματα γύρω από αυτή.
Η απλότητα, η άμεση επαφή, το παρεΐστικο κλίμα αλλά και ο λιγότερος χρόνος που μεσολαβεί ανάμεσα
σε παραγγελία και σερβίρισμα είναι μερικά από τα δυνατά ατού που αναμένεται να εξελίξουν τα street
food στέκια στα επόμενα talk of the town σημεία.